DZISIAJ JEST PIERWSZY DZIEŃ RESZTY MOJEGO ŻYCIA - 7

-

30 listopada 2019 - dzień siódmy






Kolejne ważenie, kolejna satysfakcja.  Znowu maleńki kroczek na tej wyboistej, krętej i cholernie długiej drodze do sukcesu. Prawdę mówiąc, ten kroczek mógł i powinien być trochę dłuższy, ale wieczorem, jak to wieczorem, trochę nadużyć kulinarnych popełniłem niechcący zupełnie. Ta fasolka wegańska  w pomidorach, co ją gotowałem na dzisiejszy obiad, to jednak była  taka pachnąca dymem wędzarniczym, że nie dało się jej nie skosztować.  Ale to przecież żadne wykroczenie.   Istotne jest to, że  ważenie potwierdza spadek wagi:








Zakończyłem czytanie drugiej książki Tomasza Konatkowskiego WILCZA WYSPA.





Znalezione obrazy dla zapytania tomasz kornatowski wyspa

Znaczy, to była  druga przeczytana przeze mnie. Pewnie będzie i kolejna, bo jest naprawdę ciekawa.   To, czym zwróciła moją uwagę, to opis codziennej pracy policjanta detektywa. Nie ma strzelanin, pościgów samochodami, jest za to żmudna, aż do zniechęcenia, praca w terenie.  Niekończące się rozmowy i przesłuchania ze świadkami, teoretycznymi podejrzanymi,  poszkodowanymi. Zdecydowana większość tych działań jest nieskuteczna, nie wnosząca nic do sprawy, ale jednak konieczna.   Dopiero   tytaniczna, wspólna, analityczna praca wielu ludzi, może dać w końcu jakieś ślady powiązań, poszlak, motywów, powiązań, a w kolejnej odległej przyszłości  doprowadzić do rozwiązania sprawy.   Właśnie za ten warsztat   te powieści są tak interesujące...


A tymczasem NIEUMARLI są już  w drodze do słonecznej Hiszpanii...


Brak dostępnego opisu zdjęcia.
 Dzisiejsze zakupy:



To, czego nie widać w tych woreczkach, to siemię lniane.


Mapka mojego dzisiejszego spaceru:



A to moja dzisjesza hitmapa  w Auchan:

 Biorąc nawet poprawkę na błąd satelity i tak wychodzi na to, że najwięcej czasu krążyłem wokół warzyw i owoców, mniej na monopolowym:)

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

LEGENDA O DZIADKU KIJAKU

-
Obraz
… a Twój Dziadek? Bo wiesz, Weiser, ja też znałem kiedyś Dziadka. I on też był wielkim filozofem i wiedział wszystko o życiu. Tylko tego nie spisywał. I jak był smutny, to wychodził w góry i rozmawiał z połoninami i też rozumiał mowę zwierząt. I co z tego, że on również nie był moim prawdziwym dziadkiem? Zabierając się do napisania tego tekstu, mam świadomość, że … nie powinienem tego robić. Nie posiadam, znikomych choćby, umiejętności tworzenia tego rodzaju rzeczy. Brak mi dostatecznych informacji, wiadomości w podjętym przeze mnie temacie. Boję się bardzo, że nie potrafię oddać istoty rzeczy, że nie zauważę tego, co powinno być uwypuklone, że z mojego opowiadania nie wyłoni się postać wspaniałego, wesołego człowieka, wyrozumiałego przyjaciela młodych ludzi, mądrego i gościnnego starca. Boję się tego, ale jednocześnie wiem, tak bardzo wiem, że jestem jedyną osobą, która zechce przenieść na papier to, co pamięta o tym człowieku. Jedyną osobą, która utrwali epi
Czytaj więcej

DZISIAJ JEST PIERWSZY DZIEŃ RESZTY MOJEGO ŻYCIA - 158

-
Obraz
29 kwietnia  2020 - dzień sto pięćdziesiąty ósmy To dziś.   Ostatni dzień pracy. Wszystko jakieś dziwne. Nie mogę zupełnie się odnaleźć. W końcu koło godziny 13.00 przybyła do biura  większa część pracowników  i zaczęła się ceremonia. Nie lubię nieszczerych życzeń. Może gdyby to była sama załoga plus Kuba, to moja reakcja byłaby inna. Ale był tam również dyrektor i to już było dla mnie zbyt wiele. Nie jestem pamiętliwy, zawsze to starałem się przekazać swoim pracownikom, wiele mogę wybaczyć, zapomnieć, nawet Kubie, już zapomniałem, ale nie potrafię zaakceptować tego pana.  Nie umiem porozumieć się z kimś, kto nawet nie udaje, że pracownicy coś dla niego znaczą, który mówi otwarcie, że nie przyszedł tutaj zbawiać świat, tylko brać kasę.  No, nie potrafię. Dlatego jego obecność mnie zupełnie rozkleiła. Podziękowałem za prezent -  piękne zdjęcie prawie całej załogi na tle fedexowego samochodu.  Niestety,  ze zdjęciem dyrektora w cen
Czytaj więcej