DZISIAJ JEST PIERWSZY DZIEŃ RESZTY MOJEGO ŻYCIA - 176

17 maja  2020 - dzień sto siedemdziesiąty szósty

Podsumujmy fakty. 

  Jestem od dwóch tygodni bez pracy.  Wiecie, jak to jest,  budzicie się rano, o piątej i jest wesoło, bo nie trzeba iść do pracy. Ale trzy godziny później nie jest już tak miło. 

Muszę wstać z kolan, stanąć do pionu i ruszyć powoli naprzód.  Wiem, że potrafię, wiem, że umiem to zrobić. Zrobię to. 

Od tygodnia mam problemy z chodzeniem. Dna moczanowa.  Powoli jest poprawa, ale do normalności daleka droga.  Trudno jest przejść z pokoju do kuchni, a co dopiero coś więcej. 

Wczoraj przeczytałem  książkę motywacyjną Beaty Pawlikowskiej - Kody motywacyjne. 

   

Bardzo była mi potrzebna.  Wiele rzeczy, o których tam przeczytałem, czułem w sobie, ale nie byłem pewien, czy to poprawne uczucia.  Czy tak trzeba?  Teraz już wiem.  Wiem, że nie ma różnej rzeczywistości, jest tylko różne jej postrzeganie. A na to to już mamy zasadniczy wpływ.  

I ja chcę mieć wpływ na swoje życie.  

Zrobiłem pierwszy krok do poprawy mojej diety, do powrotu na właściwe tory.  Jeszcze nie poszło idealnie, ale jest krok do przodu, a to jest najważniejsze.  Nie zawsze wszystko będzie idealnie, bo jak każdy człowiek, mam prawo do popełniania błędów.  Chodzi tylko o to, żeby każdy taki błąd był przyczynkiem do analizy, do poprawy.  

Zacząłem się znowu ważyć.    Aktualny spadek mojej wagi,  to -14,6.   Do pięćdziesięciu kilogramów daleko, ale przecież dam radę.  To tylko kwestia czasu. 


Rozważanie na dziś.  

2. Czasem czuję się gorszy od innych ludzi.

Jestem równie wartościowy – jak inni ludzie. Wynika to z ludzkiej natury, jest niezmierzalne i nie wymaga porównywania się z kimkolwiek ani potwierdzania.Każdy człowiek z urodzenia jest wartościowy. Ja też. To jest moje prawo i przywilej niezależny od ludzkich ocen.Jestem równie ważny. Ani lepszy, ani gorszy. Jestem równie ważny.Jestem równie wartościowy jak inni.