DZISIAJ JEST PIERWSZY DZIEŃ RESZTY MOJEGO ŻYCIA - 164

-
5 maja  2020 - dzień sto sześćdziesiąty czwarty







Down The Road.  Zespół w trasie.
Do bardzo długiej listy wielu rzeczy, których nigdy nie nauczyła mnie szkoła, mogę jeszcze śmiało dopisać brak wiedzy i umiejętności postępowania z ludźmi chorymi, niepełnosprawnymi.  To oczywiste, że trzeba tych ludzi traktować normalnie, ale czy zawsze umiemy?  Czy potrafimy z nimi rozmawiać?  Jak ich postrzegamy?  
Przemek Kossakowski zrobił wielki program. Zapewne zrobił dla osób z Zespołem Downa, niż tysiąc innych osób.   Dziękuje. Tornado emocjonalne. 
    
Nie wiedziałem, że dzisiaj jest Dzień Godności Osób z Niepełnosprawnością Intelektualną oraz Dzień Walki z Dyskryminacją  Osób Niepełnosprawnych. 

Fascynujące, że akurat w taki dzień  znajduje w przestrzeni świat program o tych ludziach...  
Książka Ziemowita Szczurka  - "Przyjdzie Mordor i nas zje, czyli tajna historia Słowian".  Opowieść o potrzebie  wypraw krajoznawczych Polaków na tereny postsowieckie, konkretnie na Ukrainę. Barwne historie z biedą, alkoholem, beznadzieją w tle.  Co w tym ciekawego?   Jak mówi jeden z bohaterów opowieści - Polacy to taki chujowy naród, z którego śmieje się cały świat, ale oni jadą na wschód, żeby poczuć i zobaczyć jak wyglądają jeszcze bardziej chujowe światy...

 Coś w tym jest. Pewnie z tego bierze się polskie zamiłowanie do filmów o Korei Północnej.  




A propos Korei Północnej - pogłoski o śmierci Kima była zdecydowanie przedwczesne.  Pojawił się i chyba ma się nie najgorzej. Zdaje się, że znowu coś tam uroczyście otwierał:










Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

LEGENDA O DZIADKU KIJAKU

-
Obraz
… a Twój Dziadek? Bo wiesz, Weiser, ja też znałem kiedyś Dziadka. I on też był wielkim filozofem i wiedział wszystko o życiu. Tylko tego nie spisywał. I jak był smutny, to wychodził w góry i rozmawiał z połoninami i też rozumiał mowę zwierząt. I co z tego, że on również nie był moim prawdziwym dziadkiem? Zabierając się do napisania tego tekstu, mam świadomość, że … nie powinienem tego robić. Nie posiadam, znikomych choćby, umiejętności tworzenia tego rodzaju rzeczy. Brak mi dostatecznych informacji, wiadomości w podjętym przeze mnie temacie. Boję się bardzo, że nie potrafię oddać istoty rzeczy, że nie zauważę tego, co powinno być uwypuklone, że z mojego opowiadania nie wyłoni się postać wspaniałego, wesołego człowieka, wyrozumiałego przyjaciela młodych ludzi, mądrego i gościnnego starca. Boję się tego, ale jednocześnie wiem, tak bardzo wiem, że jestem jedyną osobą, która zechce przenieść na papier to, co pamięta o tym człowieku. Jedyną osobą, która utrwali epi
Czytaj więcej

DZISIAJ JEST PIERWSZY DZIEŃ RESZTY MOJEGO ŻYCIA - 158

-
Obraz
29 kwietnia  2020 - dzień sto pięćdziesiąty ósmy To dziś.   Ostatni dzień pracy. Wszystko jakieś dziwne. Nie mogę zupełnie się odnaleźć. W końcu koło godziny 13.00 przybyła do biura  większa część pracowników  i zaczęła się ceremonia. Nie lubię nieszczerych życzeń. Może gdyby to była sama załoga plus Kuba, to moja reakcja byłaby inna. Ale był tam również dyrektor i to już było dla mnie zbyt wiele. Nie jestem pamiętliwy, zawsze to starałem się przekazać swoim pracownikom, wiele mogę wybaczyć, zapomnieć, nawet Kubie, już zapomniałem, ale nie potrafię zaakceptować tego pana.  Nie umiem porozumieć się z kimś, kto nawet nie udaje, że pracownicy coś dla niego znaczą, który mówi otwarcie, że nie przyszedł tutaj zbawiać świat, tylko brać kasę.  No, nie potrafię. Dlatego jego obecność mnie zupełnie rozkleiła. Podziękowałem za prezent -  piękne zdjęcie prawie całej załogi na tle fedexowego samochodu.  Niestety,  ze zdjęciem dyrektora w cen
Czytaj więcej